R2

Usnęłam. Nic nie pamiętałam, żadnego snu, żadnego przebudzenia. Nagle zobaczyłam jasne, błękitne światełko migające gdzieś w oddali. Bezwiednie wyciągnęłam rękę i zaczęłam iść w tamtą stronę. Nie zdążyłam zrobić kilku kroków, a kula zaczęła powoli sunąć ku mnie. Nabierała prędkości, a ja z przerażeniem się w nią wpatrywałam nie wiedząc co zrobić. Odwróciłam się i zaczęłam biec czarnym korytarzem prowadzącym do nikąd. Poczułam uderzenie gorąca w klatce piersiowej, nastała ciemność, a ja wylądowałam na czymś twardym. Obolała, wstałam i powoli rozejrzałam się dookoła. Wszędzie panował mrok, ale widziałam wyraźnie. Gdzieś w oddali majaczyła się zieleń, zapewne jakiś las. Tymczasem za mną znajdowały się drzwi. Nie były to zwykłe drzwi, a bynajmniej tak nie wyglądały. Znacie takie ogromne wejścia w zamkach lub zabytkowych kościołach? Tak też te wyglądały. Białe, po bokach oraz na środku zdobione jakimiś czarnymi znaczkami odcinającymi się od reszty. Wydawało mi się, ze już je widziałam. We śnie? Nie wiem, ale na pewno były znajome. Obeszłam owe drzwi, lecz za nimi nic nie było. Tylko one w środku pustkowia. Znów stanęłam z przodu.  Kierowana impulsem wyciągnęłam lewą rękę, zakreśliłam nią półkole w kształcie obramowania drzwi i delikatnie pchnęłam w przestrzeń przede mną. Znak pośrodku zaczął się rozwijać, a ja podeszłam. Lekko pchnęłam marmur i przeszłam przez drzwi na drugą stronę. Wnętrze mnie zaskoczyło. Nie tego się spodziewałam. Zamknęłam drzwi najciszej jak mogłam i stanęłam na środku holu. Wszystko wyglądało jak z XIX - wiecznego pałacu. Przeszłam parę kroków w przód i oparłam o barierkę. Po bokach były schody prowadzące na środek ogromnego salonu. Dalej w obie strony ciągnął się hol skręcający na końcu budynku odpowiednio na północ. Delikatnie zeszłam w dół po schodach i usiadłam na kanapie przed kominkiem. Dziwne, ale nie czułam strachu, lecz jakbym nagle odnalazła swój prawdziwy dom. Wstałam, podeszłam bliżej ognia. W pewnym momencie wyczułam czyjąś obecność i zwinnym ruchem odwróciłam się w pozycji obronnej. Na szyi miałam zimne ostrze noża. Spojrzałam w górę i zobaczyłam je. Te same szare oczy.