piątek, 31 stycznia 2014

R4

Usiadłam na środku ogromnej, czerwonej kanapy, stanowiącej centrum pokoju. Niespokojnie spoglądałam na drzwi, popijając co rusz mój sok. Nagle do pomieszczenia zaczęły wchodzić 2 dziewczyny, 2 chłopaków i na końcu Jason. Usiedli na fotelach ustawionych dookoła,a żadne z nich nie zaszczyciło mnie ani jednym spojrzeniem.
- Witajcie. Przepraszam was, za wyrwanie z zajęć, ale to nagła sytuacja. - odezwał się jako pierwszy mężczyzna. - Każdy z nas zna treść przepowiedni. Nikt nie wiedział kiedy się spełni....
- Nadal nie wie. - prychnęła wysoka blondynka.
- ... aż do dzisiaj.
- Co?! - odezwała się równo przybyła czwórka.
- To co słyszycie. Widzicie ją? - wskazał na mnie - Ona jest Naznaczona.
- Niemożliwe! - krzyknął chudzielec w okularach.
Chłopak podbiegł do mnie i przejechał palcem po karku. Na chwilę znieruchomiał, a następnie sztywnym krokiem wrócił na fotel.
- Nadal nie wierzysz? - rzucił z ironią Jason, ale wszyscy go zignorowali.
- To prawda. Jak?!
- Do tego zmierzam. Zacznijmy od początku.
Mężczyzna usiadł obok mnie i się uśmiechnął.
- Jestem Nicholas Tramp, mów mi Nick.
- Sophie Rosen.
- Jestem prawie pewny, że nie rozumiesz, co się tu dzieje, mam rację?
Zachichotałam.
- Głupie pytanie.
- Najpierw cię przedstawię. Sophie to są: Sarah, Mandy, Mark oraz Ryan.
Mandy była wysoką blondynką, która wcześniej przerwała Nickowi. Za to Sarah była średniego wzrostu brunetką o ogromnych oczach. Chłopcy sprawiali wrażenie wysokich jak tyczki, ale Mark miał tajemniczy błysk w oku i wyglądał na bardziej cherlawego.
- Ekipa, poznajcie Sophie. - odwrócił się - Kochanie, świat, w którym dotychczas żyłaś, jest inny niż ci się wydaje. Czy wiesz, gdzie teraz jesteś?
Gorliwie pokręciłam głową.
- Przecież poszłam spać....
- Widzisz? Zaskakujące, czyż nie? Tu, gdzie jesteś, nie każdy potrafi się dostać. To miejsce to świat przyległy. To tutaj rodzą się prawdziwe demony, tutaj przemieniają ludzi w Bestie. Oprócz tego, w podziemiach, znajduje się Królestwo. Panuje tam wieczna ciemność, a bram zamku chronią antypydy.
- Co to anty - coś tam?
- Antypydy. Pół smoki, pół ludzie. Bardzo niemiłe stworzenia, z którymi nie chciałabyś się spotkać w żadnym życiu. - odpowiedziała mi Mandy.
- Kontynuując, jesteśmy w miejscu nazywanym Akademią. Nikt nie wie dlaczego akurat tak, ale nikt tego nie kwestionuje. Tutaj mieszkają i szkolą się Łowcy. Są oni pół wampirami, pół ludźmi, którzy walczą z demonami podziemi. Aby stać się jednym z nas - pokazał ręką zgromadzonych - musisz mieć w rodzinie kogoś jak my. Jakiegoś Łowcę.
- I kogoś takiego mam?
- Nie przerywaj, wszystko w swoim czasie. W to miejsce można się dostać w jeden sposób. Jeżeli masz predyspozycje, w czasie snu trafiasz do tak zwanego Pokoju, z którego odbiera cię Łowca, o ile zauważy, że warto. Zabiera tutaj, gdzie jesteś szkolona i jeśli chcesz, dołączasz do nas - jeśli nie, wymazujemy ci wspomnienia i wracasz do normalnego życia.
- W takim razie jak tu trafiłam?
- Istnieje pewna przepowiednia mówiąca o osobie, która wypowie wojnę podziemiom i zajmie tam tron. Poza tym sama potrafi przejść przez Pokój, ale rozpoznać ją możemy po znamieniu na karku. Na dodatek sama potrafi przeczytać runy, bez nauki, choć nawet najlepsi z Łowców mają z tym niekiedy problem. Dokładnie jak....
- .... ja. - dokończyłam.
- Tak.

5 komentarzy:

  1. A jednak fantastyka! :D Cieszy mnie to bardzo. Szybko się czyta, masz fajny styl, czasem wkradnie się literówka, ale to nic :) Strasznie krótkie te rozdziały są, ale często dodajesz, więc to nie przeszkadza za bardzo :) Jason, imię, które kojarzy mi się zawsze ze złymi bohaterami, którzy nagle potem okazują się dobrzy :D Poza tym, polubiłam go od prologu. Widać, że Sophie jest zadziorną laską, ale na razie trochę zagubioną, bo nie wie co się w okół niej dzieje. Jestem ciekawa, jak brzmi ta przepowiednia.

    OdpowiedzUsuń
  2. Ten rozdział przyniósł bardzo fajne zaskoczenie, bo nie przypuszczałam, że opowiadanie będzie opierać się o fantastykę, a tym bardziej o Dary Anioła, które naprawdę lubię. Poza tym wydaje mi się, że zaczynasz się rozpisywać, co też mnie cieszy.
    Sophie nie jest taka zwyczajna, jaka się wydawała w pierwszych rozdziałach. Wszystko wskazuje, że to o nią chodzi w tej całej przepowiedni. Tylko o co tak naprawdę biega? Mam nadzieję, że niedługo to wyjaśnisz i wszystko się stanie jasne zarówno dla dziewczyny, jak i dla nas.

    Mam jeszcze taką małą uwagę - jeżeli piszesz jakiekolwiek liczby to staraj się zapisywać je słownie :)
    "- Witajcie. Przepraszam was, za wyrwanie z zajęć, ale to nagła sytuacja. - odezwał się jako pierwszy mężczyzna." - Tutaj po sytuacja nie wstawiasz kropki, gdyż dalej masz wtrącenie typu odezwał się, powiedział, wyszeptał, wykrzyczał itp.
    "- Nadal nie wie. - prychnęła wysoka blondynka." Tutaj też po wie, kropka nie jest potrzebna :)
    "Nikt nie wiedział kiedy się spełni..." - przed kiedy przecinek
    "- To co słyszycie. Widzicie ją? - wskazał na mnie - Ona jest Naznaczona." Wskazała powinno być z dużej litery i zdanie zakończone kropką.
    Wyłapałam jeszcze kilka podobnych potknięć, ale chyba nie będę ich wypisywać. Jak będziesz miała chwilkę to sobie jeszcze raz przeczytaj i po sprawdzaj. Myślę, że już załapałaś zasadę, bo jest o niebo lepiej, niż w poprzednich częściach :)
    Pozdrawiam!
    I zapraszam na swój nowy blog
    http://ostatni-upadek.blogspot.com/

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Jeszcze raz dziękuję za poprawki!
      Chciałabym jeszcze dodać, że mimo pierwszego wrażenia, historia nie będzie zbliżona do Darów Anioła, przynajmniej mam taką nadzieję. Jasne, coś podkradnę stąd, ciut stamtąd, ale chodzi mi o stworzenie nowego, mojego, świata. :)

      Usuń
  3. No nieźle :o Czyli pochodzi z prostej linii! Sophie wydaje się taka zagubiona. Hah głupie, kto by nie był zagubiony i zmieszany w takiej sytuacji, choć przyjęła to wszystko bardzo spokojnie. Gdybym była na jej miejscu, to zapewne nie powstrzymałabym się przed uszczypliwymi komentarzami :) W końcu to ''sen''.
    Rozdział bardzo ciekawy i niestety dzisiaj kończę na nim, więc życzę Ci nieustającej weny. I oczywiście zapraszam do siebie, gdybyś się nudziła, a miała ochotę poczytać :) [kolorowe-maski.blogspot.com]
    Serdecznie pozdrawiam ;D

    OdpowiedzUsuń